| 56:1 | هنگامی که آن واقعه بزرگ (قیامت) واقع می‌گردد. |
| 56:2 | که در وقوعش هیچ کذب و جای هیچ شک و ریب نیست. |
| 56:3 | آن روز (قومی را به دوزخ) خوار و ذلیل کند و (طایفه‌ای را به جنّت) سربلند و رفیع گرداند. |
| 56:4 | آن‌گاه که زمین شدید به حرکت و لرزه در آید. |
| 56:5 | و کوههای سخت متلاشی شوند. |
| 56:6 | و مانند ذرّات گرد در هوا پراکنده گردند. |
| 56:7 | و شما خلایق بر سه دسته مختلف شوید. |
| 56:8 | گروهی راستان، اصحاب یمین باشند که چقدر حالشان (در بهشت ابد) نیکوست! |
| 56:9 | و گروهی ناراستان، اصحاب شومی و شقاوتند که چقدر روزگارشان (در دوزخ) سخت است. |
| 56:10 | و (طایفه سوم) آنان که (مشتاقانه در ایمان) بر همه پیشی گرفتند و (در اطاعت خدا و رسول) مقام تقدم یافتند. |
| 56:11 | آنان به حقیقت مقربان درگاهند. |
| 56:12 | آنان در بهشت پرنعمت جاودانی متنعّمند. |
| 56:13 | آنها جمعی بسیار از امم پیشینیان هستند. |
| 56:14 | و عدّه قلیلی از متأخّران (یا بسیاری از مقدّمان امّت محمّد ص و قلیلی از مردم آخر زمان این امّت باشند). |
| 56:15 | آنان بر سریرهای زربفت مرصّع به انواع جواهر تکیه زنند. |
| 56:16 | همه (شادان) با یاران و دوستان رو به روی یکدیگر بر آن سریرهای عزّت می‌نشینند. |
| 56:17 | و پسرانی زیبا که حسن و جوانیشان همیشگی و ابدی است گرد آنها به خدمت می‌گردند. |
| 56:18 | با کوزه‌ها (ی بلورین) و مشربه‌ها (ی زرّین) و جامهای پر از شراب ناب. |
| 56:19 | نه هرگز از آنها (هر چه نوشند) دردسری یابند و نه مستی عقل و رنج خمار کشند. |
| 56:20 | و میوه خوش از هر چه برگزینند، |
| 56:21 | و گوشت مرغان و هر غذا که مایل باشند، |
| 56:22 | و زنان سیه چشم زیبا صورت، |
| 56:23 | که (در بهاء و لطافت) چون درّ و لؤلؤ مکنونند (بر آنها مهیّاست). |
| 56:24 | (این نعمتهای الهی) پاداش اعمال نیک آن بهشتیان است. |
| 56:25 | نه آنجا هیچ حرفی لغو و بیهوده شنوند و نه به یکدیگر گناهی بربندند. |
| 56:26 | هیچ جز سلام و تحیّت و احترام هم نگویند و نشنوند. |
| 56:27 | و اصحاب یمین هم چه خوش روزگارند! |
| 56:28 | در سایه درختان سدر پرمیوه بی‌خار. |
| 56:29 | و درختان پربرگ سایه‌دار. |
| 56:30 | و در سایه بلند درختان. |
| 56:31 | و در طرف نهر آبهای روان زلال. |
| 56:32 | و میوه‌های بسیار. |
| 56:33 | که هیچ وقت منقطع نشود و هیچ کس بهشتیان را از آن میوه‌ها منع نکند. |
| 56:34 | و فرشهای پربها (یا فراش و زنان زیبا). |
| 56:35 | که آنها را ما در کمال حسن و زیبایی بیافریده‌ایم. |
| 56:36 | و همیشه آن زنان را با کره گردانیده‌ایم. |
| 56:37 | و شوهر دوست و با غنج و ناز و جوان و همسالان دلنواز. |
| 56:38 | این نعمتهای بهشتی مخصوص اصحاب یمین است. |
| 56:39 | که جمعی از پیشینیان، |
| 56:40 | و جمعی از امت رسول آخر زمان هستند. |
| 56:41 | و اما اصحاب شومی و شقاوت (که نامه عملشان به دست چپ است) چقدر روزگارشان سخت است! |
| 56:42 | آنها در عذاب باد سموم و آب گرم باشند. |
| 56:43 | و سایه‌ای از دود آتش دوزخ. |
| 56:44 | که نه هرگز سرد شود و نه خوش نسیم گردد. |
| 56:45 | این عذاب آنها را بدین سبب است که از این پیش به ناز و نعمت پرداختند. |
| 56:46 | و بر گناه بزرگ (شرک و عناد) لجاجت و اصرار داشتند. |
| 56:47 | و دایم می‌گفتند: آیا ما چون مردیم و خاک و استخوان پوسیده شدیم باز هم ما زنده می‌شویم؟ |
| 56:48 | و آیا پدران گذشته ما زنده خواهند شد؟ |
| 56:49 | بگو: البته تمام خلق اولین و آخرین، |
| 56:50 | همه در وعده گاه روز معیّن محشر گرد آورده می‌شوند. |
| 56:51 | آن گاه شما ای گمراهان منکر (قیامت). |
| 56:52 | از درخت زقّوم تلخ دوزخ البته خواهید خورد. |
| 56:53 | تا آنکه شکم را از آن پر می‌سازید. |
| 56:54 | آن‌گاه همه از آب گرم جهنم بر روی آن می‌آشامند. |
| 56:55 | بدان‌سان از عطش، آن آب را می‌نوشید که شتران تشنه آب می‌آشامند. |
| 56:56 | این است طعام و شراب کافران در روز جزا. |
| 56:57 | ما شما را بیافریدیم پس چرا تصدیق نمی‌کنید؟ |
| 56:58 | آیا ندیدید (و به حقیقت در نیافتید) که نخست شما نطفه‌ای (بی‌قدر و قابلیّت) بودید؟ |
| 56:59 | آیا شما خود آن نطفه را (به صورت فرزند انسان) می‌آفرینید یا ما آفریننده‌ایم؟ |
| 56:60 | ما مرگ را بر همه شما مقدّر ساختیم و هیچ کس بر قدرت ما سبق نتواند برد. |
| 56:61 | در اینکه شما را فانی کرده و خلقی دیگر مثل شما بیافرینیم و شما را به صورتی (در جهانی دیگر) که اکنون از آن بی‌خبرید برانگیزیم. |
| 56:62 | و بی‌شک شما از نشأه اوّل خود آگاه شدید (که از عدم به وجودتان آوردیم) پس چرا متذکر (عالم آخرت) نمی‌شوید؟ |
| 56:63 | آیا دیدید تخمی را که در زمین می‌کارید؟ |
| 56:64 | آیا شما آن تخم را می‌رویانید یا ما رویاننده‌ایم؟ |
| 56:65 | اگر ما بخواهیم کشت و زرع شما را خشک و تباه می‌سازیم تا با حسرت و ندامت به سخنان بیهوده پردازید. |
| 56:66 | (و گویید) که ما سخت در زیان و غرامت افتادیم. |
| 56:67 | بلکه به کلی محروم گردیدیم. |
| 56:68 | آیا آبی را که شما می‌نوشید متوجهید؟ |
| 56:69 | آیا شما آن آب را از ابر فرو ریختید یا ما نازل ساختیم؟ |
| 56:70 | اگر می‌خواستیم آن آب را شور و تلخ می‌گردانیدیم، پس چرا شکرگزاری نمی‌کنید؟! |
| 56:71 | آیا آتشی که روشن می‌کنید می‌نگرید؟ |
| 56:72 | آیا شما درخت آن را آفریدید یا ما آفریدیم؟ |
| 56:73 | ما آن را مایه پند و عبرت و توشه مسافران (کوه و بیابان عالم) گردانیدیم. |
| 56:74 | پس (ای رسول) به نام بزرگ خدای خود تسبیح گو. |
| 56:75 | سوگند به مواقع نزول ستارگان (یا آیات کریمه قرآن). |
| 56:76 | و این سوگند اگر بدانید بسی سوگند بزرگی است. |
| 56:77 | که این قرآن کتابی بسیار بزرگوار و سودمند و گرامی است. |
| 56:78 | که در لوح محفوظ سرّ حق مقام دارد. |
| 56:79 | که جز دست پاکان (و فهم خاصّان) بدان نرسد. |
| 56:80 | تنزیلی از پروردگار عالم است. |
| 56:81 | آیا با این سخن (آسمانی) باز انکار و نفاق می‌ورزید؟ |
| 56:82 | و بهره خود را تکذیب آن قرار می‌دهید؟ |
| 56:83 | پس چرا هنگامی که جان کسی به گلو رسد. |
| 56:84 | و شما وقت مرگ (بر بالین آن مرده حاضرید و او را) می‌نگرید. |
| 56:85 | و ما به او از شما نزدیکتریم لیکن شما بصیرت ندارید. |
| 56:86 | پس چرا اگر حیات به دست شما و طبیعت است و شما را آفریننده‌ای نیست. |
| 56:87 | روح را دوباره به بدن مرده باز نمی‌گردانید اگر راست می‌گویید؟ |
| 56:88 | پس (بدانید آن که بمیرد) اگر از مقربان درگاه خداست. |
| 56:89 | آنجا در آسایش و نعمت و بهشت ابدی است. |
| 56:90 | و اگر از اصحاب یمین است. |
| 56:91 | پس (وی را بشارت دهید که) تو را (از هر رنج و درد و الم) ایمنی و سلامت است. |
| 56:92 | و اما اگر از منکران و گمراهان است. |
| 56:93 | نصیبش حمیم جهنم است. |
| 56:94 | و جایگاهش آتش دوزخ است. |
| 56:95 | این (وعد و وعید) البته یقین و حق و حقیقت است. |
| 56:96 | پس به نام بزرگ خدای خود تسبیح گوی. |
