38:1 | ص. قسم به قرآن كه پر از پند و اندرز است.(1) |
38:2 | كافران دچار سركشى و مخالفت هستند.(2) |
38:3 | چقدر نسلها را قبل از آنها هلاك كرديم. آنها فرياد مىزدند ولى فرصت فرار نبود.(3) |
38:4 | در تعجباند كه هشداردهندهاى از خودشان برايشان آمده. افراد بىايمان گفتند: اين جادوگر دروغگويى است.(4) |
38:5 | آيا تمام خدايان را به يك خدا تبديل كرده؟ اين چيز عجيبى است.(5) |
38:6 | بزرگان آنها راه افتادند و گفتند: برويد و بر پرستش معبودان خود ايستادگى كنيد، اين چيزى است كه از شما خواسته شده.(6) |
38:7 | ما چنين حرفى در آيين قبل هم نشنيدهايم، اين فقط حرف دروغى است.(7) |
38:8 | آيا قرآن از بين ما به او نازل شده؟ بلكه آنها از قرآن من در شك هستند و بهخاطر اين است كه هنوز عذاب را نچشيدهاند.(8) |
38:9 | يا خزينههاى رحمت خداوند تواناى بخشنده تو در اختيار آنها است؟(9) |
38:10 | يا مگر فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه بين آنها است مال ايشان است؟ پس بايد با وسايلى كه در اختيار دارند بالا بروند.(10) |
38:11 | آنها لشكرى از دستجات هستند كه در آنجا شكست مىخورند.(11) |
38:12 | قوم نوح و عاد و فرعون صاحب اهرام هم قبل از آنها منكر شدند.(12) |
38:13 | و قوم ثمود و قوم لوط و اصحاب «ايكه»، همه آن دستهها هم منكر شدند.(13) |
38:14 | همه آنها منكر پيغمبران شدند، درنتيجه مستحق عذاب شدند.(14) |
38:15 | آنها جز صدايى مرگبار و بىبازگشت را انتظار ندارند.(15) |
38:16 | گفتند: خداوندا، سهم ما را قبل از روز حساب به ما بده.(16) |
38:17 | درباره حرفهايى كه مىزنند صبر داشته باش، و بنده ما داود قدرتمند را بهخاطر داشته باش، او توبهكننده بود.(17) |
38:18 | ما كوهها را در اختيار او گذاشتيم كه شب و صبح با او خدا را تسبيح مىگفتند.(18) |
38:19 | و پرندگان جمع مىشدند. همه پيش او برمىگشتند.(19) |
38:20 | و حكومتش را محكم ساختيم و به او حكمت و سخن قاطع داديم.(20) |
38:21 | آيا خبر كسانىكه با هم اختلاف داشتند، آن موقعى كه از ديوار محراب بالا رفتند، به تو رسيد؟(21) |
38:22 | وقتى بر داود وارد شدند و داود از آنها ترسيد گفتند: نترس، ما دو نفر هستيم كه با هم اختلاف داريم. يكى از ما به ديگرى ظلم كرده، بين ما به حق حكم كن، و حق را در نظر داشته باش، و ما را به راه راست هدايت كن.(22) |
38:23 | اين برادر من است و نود و نه ميش دارد و من فقط يك ميش دارم. به من مىگويدکه سرپرستى آن يكى را هم به من بده، و در گفتگو به من زور گفته.(23) |
38:24 | داود گفت: او بهخاطر اينكه خواسته ميش تو را به ميشهايش اضافه كند، به تو ظلم كرده. عده زيادى از شريكان به شريك خود ظلم مىكنند، غير از مؤمنانى كه درستكار هستند و عده اين افراد هم كم است. داود فكر كرد كه امتحانش كردهايم، لذا از خداوندش طلب آمرزش كرد و به خاك افتاد و توبه كرد.(24) |
38:25 | پس گناهش را بخشيديم و به خود نزديكش ساختيم و عاقبت به خير شد.(25) |
38:26 | گفتيم: اى داود، ما تو را در زمين نماينده ساختيم، پس بين مردم به حق حكم كن و از دلخواه خود پيروى نكن، چون اينكار تو را از راه خدا منحرف مىكند. كسانىكه از راه خدا منحرف شوند، چون روز حساب را فراموش كردند، عذاب سختى دارند.(26) |
38:27 | ما آسمان و زمين و چيزهايى را كه بين آنها است، بيهوده نيافريدهايم. اين گمان افراد بىايمان است. واى بر افراد بىايمان از آتش جهنم.(27) |
38:28 | آيا ما افرادى را كه ايمان آورده و كار درست كردهاند مثل كسانىكه در زمين خرابكارى مىكنند قرار مىدهيم؟! يا پرهیزکاران را مثل بدكاران؟! (28) |
38:29 | قرآن كتاب مباركى است كه ما آن را به تو نازل كردهايم تا در آياتش بيانديشند و خردمندان توجه پيدا كنند.(29) |
38:30 | ما سليمان را به داود داديم. چه بنده خوبى بود. او توبهكننده بود.(30) |
38:31 | وقتى طرف غروب اسبهاى اصيل به او عرضه شد.(31) |
38:32 | گفت: من اسبها را بر ذكر خداوندم ترجيح دادم تا اينكه آنها پشت مانعى از ديده پنهان شدند.(32) |
38:33 | گفت: آنها را پيش من برگردانيد و شروع كرد به دست كشيدن به پاها و گردن آنها.(33) |
38:34 | ما سليمان را امتحان كرديم، و جسدى را روى تخت او انداختيم و او توبه كرد.(34) |
38:35 | گفت: خداوندا، مرا بيامرز و حكومتى به من بده كه بعد از من هيچكس سزاوار آن نباشد، چون تو عطاكنندهاى.(35) |
38:36 | باد را در اختيار او قرار داديم كه به فرمان او به هر جا كه مىخواست به نرمى روان مىشد.(36) |
38:37 | و هر بنّا و غوّاصى از شيطانها و ديگران را در غل و زنجيز تحت فرمانش درآورديم.(37 و 38) |
38:39 | گفتيم: اين عطاى ماست، بىحساب ببخش يا نگهدار.(39) |
38:40 | او پيش ما تقرب و عاقبت خوبى داشت.(40) |
38:41 | و بنده ما ايوب را به ياد آور، موقعى كه خداوندش را صدا زد كه شيطان مرا به رنج و عذاب دچار كرده.(41) |
38:42 | به او گفتيم: با پايت به زمين بزن، اين آبى سرد براى شستشو و نوشيدن است.(42) |
38:43 | ما خانوادهاش و مثل آنها را با آنها به او بخشيديم، براى اينكه رحمتى از ما و پندى براى افراد خردمند باشد.(43) |
38:44 | و به او گفتيم: دستهاى ترکه (علف یا کاه)بگير و با آن بزن و قسم خود را نشكن. ما او را صبور يافتيم، بنده خوب و توبهكننده بود.(44) |
38:45 | ابراهيم و اسحاق و يعقوب را كه قدرتمند و با بصيرت بودند ياد كن.(45) |
38:46 | ما آنها را با صفت خاصى، كه به ياد سراى آخرت بودن بود، خالص كرديم.(46) |
38:47 | آنها پيش ما از افراد برگزيده و نيكوكار بودند.(47) |
38:48 | و اسماعيل و اليسع و ذوالكفل را يادآورى كن، همه از نيكان بودند.(48) |
38:49 | اين قرآن تذكرى است و افراد پرهیزکار جاى خوبى دارند.(49) |
38:50 | بهشتهاى جاويدى كه درهاى آن براى آنها باز است.(50) |
38:51 | در آن بهشتها تكيه مىدهند و ميوههاى زياد و نوشيدنى مىطلبند.(51) |
38:52 | و دختران باحيا و همسالى در كنار آنها هستند.(52) |
38:53 | اين چيزهايى است كه براى روز حساب به شما وعده داده شده.(53) |
38:54 | اين روزىدادن ما است و تمامشدنى نيست.(54) |
38:55 | اين وضع پرهیزکاران است، در صورتى كه طغيانگران جاى بدى دارند.(55) |
38:56 | آنها وارد جهنم مىشوند و جهنم جاى بدى است.(56) |
38:57 | اين آب جوش و چرك است كه بايد بخورند.(57) |
38:58 | و عذابهاى ديگر از همين شكل دارند.(58) |
38:59 | اينها عدهاى هستند كه با شما با فشار وارد جهنم مىشوند و خوشآمدى براى آنها نيست، آنها وارد آتش جهنم مىشوند.(59) |
38:60 | گفتند: شما هم خوشآمدى نداريد، شما اين عذاب را براى ما فراهم كرديد، اينجا جاى بدى است.(60) |
38:61 | گفتند: خداوندا، عذاب كسى را كه اين عذاب را براى ما فراهم كرد، چند برابر كن.(61) |
38:62 | گويند: چرا مردانى را كه جزو اشرار حساب مىكرديم نمىبينيم؟(62) |
38:63 | آيا آنها را مسخره كردهايم يا از نظر دور ماندهاند؟(63) |
38:64 | اين مجادله اهل آتش جهنم واقعاً راست است.(64) |
38:65 | بگو: من فقط هشدار مىدهم و معبودى (كسىكه در مقابل او احساس يا ابراز كوچكى كنيد و از دستورها و نظرهاى او بدون چون و چرا پيروى كنيد) غير از خداى يگانه قهار وجود ندارد.(65) |
38:66 | خداوند آسمانها و زمين و آنچه بين آنهاست، كه توانا و آمرزنده است.(66) |
38:67 | بگو: اين خبر بزرگى است،(67) |
38:68 | كه شما از آن روگردان هستيد.(68) |
38:69 | من علمى به ساكنان عالم بالا، وقتى كه با هم بگومگو مىكردند، نداشتم.(69) |
38:70 | فقط به من وحى مىشود كه من هشداردهنده آشكارى هستم.(70) |
38:71 | وقتى كه خداوند تو به فرشتگان گفت: من بشرى را از گل مىآفرينم.(71) |
38:72 | هنگامى كه او را درست كردم و از روح خودم در او دميدم، در مقابل او به سجده بيافتید.(72) |
38:73 | همه فرشتگان سجده كردند، غير از شيطان كه تكبر ورزيد و قدرنشناس بود.(73 و 74) |
38:74 | خدا گفت: اى ابليس، چه چيزی تو را از سجدهكردن به بشرى كه با قدرت خودم آفريدم بازداشت؟ آيا تكبر ورزيدى يا دنبال برترى مىگردى؟(75) |
38:75 | شيطان گفت من از او بهترم، مرا از آتش آفريدى و او را از گل.(76) |
38:76 | خدا گفت برو بيرون، تو رانده شدهاى،(77) |
38:77 | و تا قيامت لعنت من بر تو است.(78) |
38:78 | شيطان گفت: خدايا، به من تا روزى كه برانگيخته مىشوند مهلت بده.(79) |
38:79 | خدا گفت: تا روز وقت معلوم به تو مهلت داده شد.(80 و 81) |
38:81 | شيطان گفت: قسم به عزت تو كه همه آنها را گمراه مىكنم، بهجز بندگان خالص تو.(82 و 83) |
38:83 | خداوند گفت: اين درست است و من هم حق را مىگويم.(84) |
38:84 | من جهنم را از تو و همه پيروان تو پر مىكنم.(85) |
38:85 | (اى پيغمبر) به مردم بگو: من از شما مزدى براى رسالت خود نمىخواهم و به دروغ ادعاى پيغمبرى نمىكنم.(86) |
38:86 | قرآن فقط تذكرى براى كليه افراد بشر است.(87) |
38:87 | و بعد از مدتى خبر آن را خواهيد دانست.(88) |
38:88 | نازل شدن قرآن از طرف خداوند توانا و حكيم است.(1) |